" Hiç kimseye saldırmadan insanın hayatını çekiştiren, görünüşe göre hicviyle kırmaktan ziyade öğütleriyle uyarır ve paylar. Öyle değil midir? İnsanlığı hoşgörüyle karşılamayan, kininin insanlara değil, kötü huylara olduğunu güzelce göstermiş olur. Bu nüktelerle kendine hakaret edildiğini düşünenler, kesinlikle vicdanen kendini gizliden gizliye suçluyor, ya da halkın kendini suçlama hakkı olduğundan korkuyordur.
Fakat size, pek sağlam olmayan davalar bile ellerinde gayet iyi birer dava haline girecek kadar mükemmel olan size, ne diye savunma araçları önereyim?
Bir kimseyi kırmaktan çok kendimi eğlendirmeyi düşündüğümü her okuyucu görecektir.
Şimdi artık sizin olan bu deliliği savununuz.. "
Bunlar bu kitabın ön sözünden derlediğim bir yazı ve benim şu an ki düşüncelerimin toparlanıp mükemmel bir şekilde yazılmış şekli. Erasmus'un şu yazdıklarını öyle iyi anlıyorum ki, böyle bir büyükle aynı düşüncelerde olmak ve hislerini fazlasıyla hissedebilmek onur verici. Umarım bende bir gün düşüncelerimi böyle yazıya dökebilirim. Bugün bu kitabı karşıma çıkardığı için öncelikle kaderime ve bunları görüp, düşünüp böyle güzel yazıya döktüğü için Erasmus'a çok müteşekkirim..
Hoş kalın ^^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder